Een nieuw proletariaat? (1)

Nu vrijwel alle arbeiders zodanig verbonden zijn geraakt met de kapitalistische samenleving dat van een traditonele klasse van bezitlozen, die uitgesloten is van toegang tot de maatschappelijke voorzieningen, geen sprake meer is, zou gedacht kunnen worden dat definitief afscheid kan worden genomen van wat vroeger wel het proletariaat genoemd werd.

Helaas is dat echter niet het geval. In de rijke landen, ook in Nederland, ontstaat een nieuwe groep van rechtelozen die uitgesloten is van toegang tot voorzieningen. Nederland heeft de regelgeving op dat punt tot een hoge graad van perfectie gebracht door middel van de zogeheten koppelingswetgeving. Uitsluitend medische hulp die dadelijk noodzakelijk is en onderwijs voor leerplichtige kinderen staan open voor illegalen.

Het middel om de rechteloosheid van mensen die feitelijk permanent onderdeel uitmaken van de samenleving op te heffen is legalisatie. Dat middel heeft Nederland in vergelijking met andere landen, met name landen in Zuid-Europa, maar zuinigjes gebruikt. Daarom kun je mensen tegenkomen die al meer dan  twintig jaar in Nederland leven en werken zonder een verblijfsrecht te hebben. Natuurlijk lopen ze we eens tegen de lamp. Dan zitten ze langere tijd, soms wel een jaar, in vreemdelingenbewaring voordat de conclusie wordt getrokken dat uitzetting onmogelijk is. Dan wordt de vreemdeling  op straat gezet en vervolgens herneemt voor betrokkene het leven als illegaal zijn gang. Hierdoor ontstaat tenminste de potentie tot een echt nieuw proletariaat.  

MM