zondag 31 januari 2010

Tuchtrechter Orde van Advocaten

Deze week is blijkens een bericht in de media een advocaat  door de beroepsorganisatie van advocaten in Den Haag geschrapt van de lijst van advocaten. Volgens het NRC Handelsblad van 28 januari 2010  had de advocaat een kleine duizend  vreemdelingenzaken lopen bij de rechtbank Den Haag. Een verwijt dat hem trof , was dat hij optrad in zaken die geen uitzicht boden op een resultaat en gemeld werd dat aanspraak werd gemaakt op overheidssubsidie voor de verleende rechtsbijstand.

De Raad voor Rechtsbijstand is de instantie die de wet terzake uitvoert en erop moet toezien dat de middelen goed gebruikt worden. Het is dan niet aan de tuchtrechter van advocaten om mee te laten spelen dat voor  werkzaamheden aanspraak werd gemaakt op vergoeding door de Raad voor Rechtsbijstand. Of de tuchtrechter dat deed, wordt overigens uit het bericht in het NRC Handelsblad niet duidelijk. Ook werd vermeld dat de advocaat de regels over het maximum aantal zaken per jaar waarin aanspraak kan worden gemaakt op overheidssubsidie, ontdook. Een advocaat kan in een kalenderjaar maximaal in 250 zaken toestemming voor verlening van rechtsbijstand met subsidie van de overheid krijgen. Deze regel is om een veelheid van redenen onder omstandigheden onwerkbaar en bij de rechtmatigheid ervan kan een dik vraagteken worden gesteld. De tuchtrechter voor advocaten zou er daarom verstandig aan doen behoorlijk afstand te houden van deze regel van de Raad voor Rechtsbijstand.

MM

donderdag 28 januari 2010

"Geen reden om aan de verklaring te twijfelen"

Hij had geen reden om aan de verklaringen van de verdachten te twijfelen, zo verklaarde de Officier van Justitie te Breda vandaag in de media naar aanleiding van het mislukken van de vervolging van een groep verdachten van handel in verdovende middelen. Intussen was namelijk gebleken dat de politie de verklaringen van de hoofdverdachte had aangepast en aangevuld, waardoor de zaak voor alle verdachten 'stuk' ging.

In vreemdelingenzaken worden stelselmatig processen-verbaal opgemaakt die op gespannen voet staan met de waarheid. Bij het verhoor dat aan vreemdelingenbewaring vooraf gaat, geldt bijvoorbeeld voor de vreemdelingenpolitie Den Haag dat de vreemdeling, die naar het p.v. pleegt te melden op de hoogte is gesteld van het recht op aanwezigheid van een advocaat bij het verhoor, stelselmatig verklaart daarvan geen gebruik te willen maken.. Steeds staat te lezen dat de vreemdeling het een goed idee vindt dat de raadsman/advocaat hem later zal bezoeken.

Desgevraagd verklaart de vreemdeling dan aan de advocaat dat hem niet gewezen is op het feit dat hij aanspraak kan maken op aanwezigheid van een advocaat bij het verhoor, maar dat hem uitsluitend zo iets gezegd wordt als "Je vindt het zeker wel goed als een advocaat later bij je langskomt?" De vreemdeling pleegt daarop bevestigend te antwoorden en dan wordt in het p.v. opgenomen dat afgezien werd van het recht op aanwezigheid van een advocaat. Rechters die zaken van vreemdelingen in bewaring moeten beoordelen, kunnen natuurlijk vaststellen dat zo een verklaring als opgenomen in het p.v. ì.h.a. ongeloofwaardig is vanwege de hoge frequentie waarin deze voorkomt..

Zij kiezen er echter voor weg te kruipen achter de formele muur dat zij geen reden hebben om aan de verklaring als opgenomen in het ambtsedig opgemaakte  p.v. te twijfelen. De hoogste rechter, de Raad van State, hanteert immers ook de aangeduide formele muur en waarom zou je er dan voor kiezen op te vallen door deze praktijk eens aan te pakken.. Dat zou toch wel van rechtelijk activisme getuigen en dat zij verre van ons, rechters. Aldus kan jarenlang ongestoord de praktijk voortbestaan van ambtsedig p.v.'s die op gespannen voet staat met de waarheid.

MM

woensdag 27 januari 2010

Onraad voor Rechtsbijstand of Raad tegen Rechtsbijstand?

De  Raad voor Rechtsbijstand is de instantie die de wet op de rechtsbijstand uitvoert. De Raad wordt geheel bekostigd door de overheid. Het spreekwoord 'Wiens brood men eet, diens woord men spreekt' gaat in ieder geval voor deze instantie op. Dat betekent dus dat het ergste gevreesd moet worden voor de mogelijkheden om aan gewone mensen (die niet kunnen graaien in bonussen of opties kunnen verzilveren etc.) rechtsbijstand te verlenen in tijden waarin de overheid op de centjes moet letten. Dat is nog tot daar aan toe. Dat de Raad ook nog eens volstrekt bureaucratisch en dus bot en dom opereert, maakt het er  nog moeilijker op voor de goedwillende advocaat die geen zakkenvuller is en graag deugdelijke rechtsbijstand zou willen leveren.

Die advocaat moet in de Raad voor Rechtsbijstand wel een tegenstander zien. Een naam voor de Raad voor Rechtsbijstand als "Onraad voor Rechtsbijstand" zou daarom passender zijn. Misschien drukt echter het simpele "Raad tegen Rechtsbijstand" het ook goed of zelfs nog beter uit?

MM  

zondag 24 januari 2010

Nabokov, jeugd

In het gedicht 'aan mijn jeugd' geeft de schrijver aan hoe hij zich verhoudt tot zichzelf als jeugdig persoon. Zoals iemand die kinds wordt de greep op het bestaan verliest en qua geest bij levende lijve al sterft, zo is de schrijver de greep op zichzelf als jongeman kwijtgeraakt. Lang was er het geloof in de eenheid van het bestaan, maar nu herkent hij zichzelf, terugkijkend, niet meer. De schrijver nu en in zijn jeugd worden als twee personen voorgesteld en de volwassene ervaart een grote afstand tot zichzelf als jonge man: "jij bent mijn "ik" al lang niet meer, je bent een probeersel, de held van ieder eerste hoofdstuk" (Ты давно уж не я, ты набросок, герой всякой первой главы). De afstand tot wat voorbij is en de weemoed die dat met zich brengt, als door iedereen wel gevoeld, worden door de dichter omgezet in het verklaren van de jeugdige persoon tot welhaast een vreemde. De fragmentatie van het menselijk bestaan, zet zich binnen het individu voort. Afgaand op dit gedicht was Nabokov geen persoon met de positieve instelling die tegenwoordig welhaast verplicht is.

Op het adres http://imwerden.net/audio/nabokov_k_moej_junosti_english-russian.mp3 kan een opname gevonden van het voorlezen van het gedicht door Nabokov zelf in een Engelse vertaling en van het Russische origineel.


MM

dinsdag 19 januari 2010

Gecertificeerd, Concorde, Engels

Concorde is een bureau voor tolk- en vertaaldiensten waaraan de advocatuur sinds 1 januari 2010 is overgeleverd door de overheid. Natuurlijk is deze instelling gecertificeerd en nog wel volgens NEN normen. Kennelijk betekent dat niet dat je kunt bedenken dat je misschien diensten van enige omvang niet vanaf 1 januari 2010 kunt leveren als je pas in de loop van december 2009 van het Ministerie van Justitie te horen krijgt dat besloten is de behoefte aan gesubsidieerde tolkdiensten vanuit de advocatuur aan jou te gunnen. Sinds 1 januari 2010 worden advocaten en hun cliënten in ieder geval opgeknapt met de puinhopen die de 'professionals' van het Ministerie samen met de gecertificeerde 'professionals' van bureau Concorde weten aan te richten. Behalve aan certificatie zijn dit soort 'professionals' vaak ook te herkennen aan hun liefde voor gebruik van het Engels en daarmee hun verachting voor het Nederlands. Zo prijst Concorde zich aan met: "Networks…linked in a perfect way for all your translation needs.". Ongetwijfelfd binnenkort nog perfecter.

MM

vrijdag 15 januari 2010

Nederland Bananenland

De globalisering en de toegenomen technische mogelijkheden gaan helaas gepaard met een drastische achteruitgang van het niveau van diensten. Lang trok de overheid zich bijvoorbeeld de postbezorging aan. Anno 2010 kan het gemakkelijk gebeuren dat lokale post een week later pas bezorgd wordt. Nu mag je blij zijn indien post ooit aan het adres van bestemming bezorgd wordt. Vandaag troffen we bijvoorbeeld in onze brievenbus een juist geadresseerd poststuk aan bestemd voor de rechtbank te Rotterdam. Privatisering, loonsverlaging voor postbezorgers van de T(ie)NT(ie) etc., het heeft allemaal zijn prijs.

Maar weet wel dat u volgens bestuursrechters desondanks geacht wordt een per gewone post verzonden stuk van een overheidsinstantie tijdig ontvangen te hebben als de administratie van de instantie uitwijst dat verzending heeft plaatsgevonden. U mag zonodig nog wel bewijzen dat u het poststuk niet in uw postbus aantrof. Zoiets werd vroeger wel een 'probatio diabolico' genoemd. Het internet kan zonodig wel helpen om de betekenis daarvan te vinden.

MM

donderdag 7 januari 2010

voorlopige maatregel, Dublin, Italië

André Vermeij heeft vandaag een voorlopige maatregel (interim measure/mesure provisoire) gekregen van het Europees Hof te Straatsburg waarbij de overdracht van een minderjarige vreemdeling aan Italië voor dit moment wordt verboden. Het gaat om een jongeman uit Eritrea die eerder asiel vroeg in Italië. Op grond van de samenwerking in Europa geldt in beginsel dat Italië dan verantwoordelijk is voor de asielzaak van de vreemdeling. Italië biedt echter geen enkele opvang aan asielzoekers, wat dus bij minderjarigen kan leiden tot een voorlopige maatregel. Gefeliciteerd André!

MM

woensdag 6 januari 2010

Verbanning uit Nederland?

De straf of maatregel verbanning uit Nederland treffen we (nog) niet aan in de Nederlandse regelgeving. Desondanks heeft het bestuur dit voor vreemdelingen voor elkaar getoverd. In het nog recente verleden verbleven grote groepen vreemdelingen illegaal in Nederland omdat dit min of meer werd gedoogd en wel om, bijvoorbeeld, de tuinbouw van goedkope arbeidskrachten te voorzien. Dat een aantal personen binnen die groep zich voorzag van een paspoort of arbeidsvergunning op iemand anders naam om uitzetting tegen te gaan is eveneens een feit. Jarenlang werd volstaan met het uitzetten van zo een vreemdeling als het rookgordijn dat hij trachtte te leggen, doorbroken werd. Tegenwoordig kun je echter zaken tegenkomen waarin wel een proces-verbaal werd opgemaakt vanwege het gebruik van het valse document. Als dan aan de vreemdeling een dagvaarding wordt uitgereikt om bij de strafrechter te verschijnen en de vreemdeling wordt vervolgens uitgezet voordat de strafzaak dient, dan volgt er een veroordeling bij verstek waartegen gedurende veertien dagen na de uitspraak hoger beroep openstaat en daarna niet meer. De termijn van 5 of 10 jaar die in de regelgeving is opgenomen als de tijdsduur waarbinnen een eventuele aanvraag verblijfsvergunning vanwege de veroordeling wordt tegengeworpen (en omgekeerd) is voor deze vreemdeling systematisch eeuwig: de verjaringstermijnen zijn voor hem eeuwigdurend omdat deze pas gaan lopen nadat de straf is uitgezeten en dat heeft de Nederlandse overheid nu juist verhinderd door tot uitzettting over te gaan!

MM